Św. Florian

o twarzy okolonej trefionymi włosami, odziany w zbroję gotycką i płaszcz przerzucony przez plecy, w czapce przewiązanej wstęgą w typie turbanu, ukazany został w pozie stojącej w lekkim kontrapoście; pierwotnie w prawej zgiętej ręce chwyta włócznię, w lewej naczynie z wodą (obecnie brak atrybutów);
drewno lipowe polichromowane i srebrzone (polichromia wtórna), wys. 69 cm.
Małopolska, ok. 1500 r.

Figura wykazuje cechy rzeźby końca XV w.: draperia płaszcza u dolnej krawędzi jest w charakterystyczny sposób łamana, przesłanką jest tu także zbroja gotycka używana do końca tego stulecia. Na miejscowe (krakowskie?) pochodzenie może wskazywać ikonografia: św. Florian był jednym z patronów Królestwa Polskiego. [Jakub Sito]