Ława neorenesansowa

ze skrzyniowa podstawą, z odkładanym wiekiem - siedzeniem, z wysokim oparciem i pełnymi bokami, bogato rzeźbiona w motywy zaczerpnięte z renesansu. Skrzynia na górnym obrzeżu i cokole ujęta profilowanymi i rzeźbionymi listwami, z frontem na którym maszkaron otoczony wicią. Na siedzeniu rytowana dekoracja floralna. Boki faliście wycięte zakończone u góry lwimi głowami, a u dołu łapami. Oparcie ramowe, zwieńczone gzymsem i toczonymi sterczynkami na bokach, z płycina otoczoną profilowana listwą, ozdobioną uskrzydlona postacią ujętą wicią;
konstrukcja - buczyna; 120,3 x 123,8 x 51,5 cm. Europa Środkowa, koniec XIX w.
Ława o formie i dekoracji nawiązującej do renesansu, którego wpływ w meblarstwie uwidocznił się w 2 poł. XIX wieku i był w nim obecny także w 1 poł. XX w.