Bufet klasycystyczny

o prostych bokach i lekko wybrzuszonym froncie, pośrodku u dołu faliście wyciętym z szuflada pod blatem i dwiema szafkami na bokach, fornirowany, intarsjowany wstęgami, wsparty na czterech graniastych, zbieżnych nogach, zakończonych stopką. Szyldy okrągłe z rozetami i okrągłymi uchwytami.
Na tylnych narożach blatu po tralkowym wsporniku relingu;
dębina, mahoń, sykomora;
92 cm (ze wspornikiem: 126 cm) x 152,5 x 63 cm.
Anglia, pocz. XX w.

Meble oparte na klasycystycznych wzorach, proste w formach i oszczędne w dekoracji, ponownie modne stały się w Anglii w okresie panowania Edwarda VII następcy Wiktorii. Charakterystyczny stół pomocniczy - w formie bufetu do jadalni do ostawienia potrzebnych akcesoriów oraz posiłków, zaopatrzony w tralki do reling, na którym wieszano dodatkowe obrusy oraz serwetki.