Aniołek

późnobarokowa, pełnoplastyczna postać pulchnego anioła o kędzierzawych włosach, dużych oczach, w złocistej draperii narzuconej na plecy i luźno oplatającej biodra, stojącego w skręconej pozie na owalnej podstawie (wtórnej);
drewno lipowe, polichromowane, wys. 80 cm [skrzydła wtórnie przybijane].
Małopolska (?), 3 ćw. XVIII w.
Pierwotnie najprawdopodobniej putto przynależało do rozbudowanej dekoracji ołtarzowej.