Trójca Święta

rzeźba figuralna, przyścienna; podstawa półkulista, spłaszczona, z wyrytą datą „1679”; wyżej kolumnowy, spiralny trzon zakończony obłokiem, na którym spoczywają święte postacie: Chrystus z krzyżem w ręku i Bóg Ojciec z berłem;
między nimi glob ziemski; brak Gołębicy - symbolu Ducha Świętego: zachowana jedynie trójkątna, kanelowana listewka wyobrażająca snop promieni;
drewno lipowe, resztki złocenia, częściowo wtórnego; wys. 44,5 cm, szer. 17 cm, głęb. 11 cm.
Śląsk?, Austro-Węgry?, XVIII/XIX w.
Pełne wdzięku, prowincjonalne naśladownictwo barokowego motywu rzeźbiarskiego, z powtórzoną datą pierwowzoru.