Dzwonek elektryczny na służbę

na drewnianej, owalnej, czernionej podstawie, podklejonej od spodu beżowo-zielonawym pluszem; przedmiot z wtórnie wykorzystanej stopy kielicha, monstrancji lub relikwiarza: wysklepionej, podzielonej promienistymi żebrami; pola pomiędzy nimi dekorowane reliefowo i fakturowo motywem roślinnej wici i rocaille’u, kameryzowane turkusami i granatami; z boku doprowadzony przewód elektryczny w bawełnianym oplocie;
srebro złocone, kameryzowane; drewno czernione, plusz; wys. 7 cm, dł. 16 cm, szer. 12,8 cm.
Europa Zachodnia; XVIII/XIX w.; przeróbka pocz. XX w.