Churdżin Beludż

osnowa, wątek i runo - wełna; 115 x 58 cm;
Beludżystan, Persja zach., ok. 1900 r.

Churdżin to podróżna podwójna torba, juki, w zależności od rozmiarów przeznaczona do narzucenia na ramię lub grzbiet osła, konia czy wielbłąda. Wykonywane były zarówno przez nomadów jak i ludność osiadłą w Persji, Kaukazie czy Turkmenistanie i Afganistanie. W tym przypadku jest to wyrób Beludżów, ludu zamieszkującego nieprzyjazne
stepowo górzyste tereny na pograniczu Persji i Afganistanu. Spód churdżinów zazwyczaj jest tkany płasko niekiedy zdobiony, tu: po poprzecznym broszowanym bielą szlaczku na granatowym tle. Bogato dekorowane lica są najczęściej wiązane jak kobierce, |ale zdarzają się i inne techniki. Na granatowym tle 6 rzędów po 7 czerwonych rozetek. W bordiurze
podobne rozetki i motyw fali i wąskie szlaczki skrajne.