Akord, 1946

tempera, sklejka;
178 x 152,5 cm

Gronowski był artystą wszechstronnym, nazwanym Michałem Aniołem Warszawy. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Był członkiem Stowarzyszenia Artystów Plastyków "Rytm", współzałożycielem Koła Artystów Grafików Reklamowych w 1933 roku. Zdobywcą wielu nagród został m. in. nagrodzony: Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w roku 1925, złotym medalem na Międzynarodowej Wystawie w Nowym Jorku w 1939 roku. Za działalność artystyczną został oznaczony: Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Prezentowany obraz o oszczędnej kolorystyce tła koncentruje się na partii centralnej, w której to barwy wypełniają linie i ogniwa, kształtując w ten sposób grupę instrumentów muzycznych. Artysta posługuje się zgeometryzowanymi formami, aby z nich zbudować przestrzeń, wypełnioną kolorem w jasnej tonacji z detalami czerwieni. Jest to doskonały przykład twórczości powojennej nawiązującej do estetyki kubizmu z okresu lat 20 i 30 XX.
„Akord” Gronowskiego został stworzony z pasji i wielkiej miłości artysty do muzyki. Ekspresja wyrażona w niej stała się dla twórcy wyrafinowaną drogą komunikacji, ważniejszą i prawdziwszą od słów, gdyż mogącą wyrazić skryte emocje.
Akord w muzyce oznacza współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości. Można przypuszczać, że artysta zatytułował tak prezentowany obraz, nawiązując do nadziei na odnalezienie harmonii w życiu osobistym oraz szerzej, do nadziei na utrzymaniu pokoju na świecie po zakończeniu II Wojny Światowej.

Reprodukowany: Tadeusz Gronowski, Witold Stefan Zaczeniuk Malarstwo, grafika, malarstwo dekoracyjne, Związek Polskich artystów Plastyków, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, czerwiec 1958