Stół późnobiedermeirowski

okrągły, rozsuwany, wsparty na toczonym trzonie rozwidlonym w trójnóg. Podstawa ozdobiona rzeźbionymi aplikacjami,
tj. palmetami, liśćmi. W oskrzynieniu ukryte liczne prowadnice umożliwiające kilkukrotne powiększenie powierzchni blatu,
którego dodatkowe wsparcie stanowią cztery toczone i rzeźbione tralki (luzem). Wkładów brak;
konstrukcja - sosna, fornir - mahoń; 77 x śr. 124,2 cm.
Europa Środkowa, ok. 1835-1840.

Prosty stół z podnóżem ozdobionym subtelnymi dekoracjami płaskorzeźbionymi, charakterystycznymi dla meblarstwa centralnej Polski.