Szafa sieniowa

o konstrukcji wieńcowej, o prostych bokach i froncie, ściętych frontowych narożach, zamykana dwuskrzydłowo, z dwoma szufladami u dołu, zwieńczona faliście, ozdobiona na froncie intarsjowanymi wstęgami i ptaszkami na gałązkach, wsparta na konsolowych nogach. Skrzydła i boki ramowe. Ramy skrzydeł od wewnętrznej strony faliście wycięte. Naroża korpusu ozdobione pilastrami, zwieńczonymi kapitelami o sercowatej formie, ułożonej z półwałków. We wnętrzu na bokach uchwyty do zawieszenia drążka. Na tyłach lic szuflad faliste deseczki z dziurkami, służące do blokowania szuflad kołkami, wpuszczanymi przez otwory wykonane w dnie wnętrza korpusu;
konstrukcja - sosna, jesion, żyłka - śliwka;
197 x 165,5 x 68,5 cm.
Polska Północna, Elbląg (?), 1 poł. XIX w.

Szafa wykonana najprawdopodobniej w elbląskim warsztacie stolarskim, o czym świadczy stosowana w tym ośrodku forma
i dekoracja oraz wykorzystane do jej budowy materiały. Nawiązuje do wzorów barokowych i rokokowych z 2 i 3 ćw.
XVIII wieku, które z pewnymi modyfikacjami były wykonywane także w XIX wieku. O późnoklasycyzującym charakterze
i inspiracjach biedermeierowskich, świadczą płynne linie zwieńczenia, dekoracje pilastrów i karbowany wykrój ram
skrzydeł drzwi.