Stolik w stylu II Cesarstwa

z owalnym blatem, na dłuższym bokach ryzalitowo wysuniętym między kostkami łączącymi oskrzynienie z nogami, z szufladą w oskrzynieniu, wsparty na czterech toczonych, zbieżnych i kanelowanych nóżkach, spiętych dwoma łukowatymi łączynami, połączonymi pośrodku i tworzącymi krzyżowe wiązanie, z dekoracyjną toczoną wazą pośrodku. Całość barwiona na czarno, politurowana, ozdobiona mosiężnymi listwami oraz inkrustacjami z mosiężnej żyłki i blachy oraz masy perłowej. Na blacie dekoracyjne, zbliżone do owalu pola, z których środkowe wypełnione ornamentami roślinnymi;
konstrukcja - mahoń; inkrustacje - blacha mosiężna, masa perłowa;
75 x 131,6 x 67,5 cm.
Europa Zachodnia, ok. 1870-1890.

Stół w stylu rozpowszechnionym za panowania Napoleona III, nawiązującym do meblarstwa z okresów świetności cesarstwa francuskiego, tj. baroku za panowania Ludwika XIV oraz klasycyzmu i empiru Napoleona Bonaparte. Styl ten popularny był przez około 20 lat, a szczególnym jego przejawem były błyszczące czarne powierzchnie ozdobione dekoracjami z blachy i masy perłowej. Omawiany mebel o klasycystycznym wyrazie z subtelną dekoracją na blacie.