L’Apres Midi D’un Faune (Popołudnie fauna), 1946

olej, płótno;
139 x 219 cm

Prezentowany obraz Tadeusza Gronowskiego jest niezwykłym wydarzeniem na rynku aukcyjnym, nieliczne są prac olejne tego artystywizjonera będącego grafikiem, malarzem, koncentrującego się na szeroko pojmowanej sztuce dekoracyjnej. Wykonywał projekty ilustracji do książek, okładek czasopism, płyt, znaczków pocztowych oraz prospektów reklamowych. Projektował scenografie teatralne w tym wzory tkanin artystycznych oraz oddawał się malarstwu dekoracyjnemu. Antoni Słomiński poeta i felietonista na łamach "Wiadomości Literackich" nawiązywał do wszechobecnego dorobku artysty: „Rano człowiek się budzi, patrzy w kalendarz (rysowany przez Tadeusza Gronowskiego) i zapala papierosa (pudełko rysowane przez Tadeusza Gronowskiego). Na ulicy, na każdym słupie parę plakatów (rysowane przez Tadeusza Gronowskiego) zachęca człowieka do kupowania różnych przedmiotów. Gdy bierze się do ręki książkę ( okładka Tadeusza Gronowskiego) i przegląda Panią (rysunki Tadeusza Gronowskiego), gdy czyta się jakiekolwiek pismo (winieta tytułowa Tadeusza Gronowskiego), gdy wreszcie idzie się do kina (afisz i reklamy świetlne Tadeusz Gronowski) albo do teatru (dekoracje projektował Tadeusz Gronowski) - wszędzie spotyka się to nazwisko (...)
Gronowski nie bez powodu nazwany był Michałem Aniołem Warszawy.
Odkrywczość jego rozwiązań formalnych wiązała się z wtopieniem liter w kompozycję w taki sposób, aby formy się nawzajem dopełniały.
W swym malarstwie z późnych lat 50. Gronowski nawiązał do estetyki kubizmu; ograniczył skalę barw do szarobrązowych tonacji i śmiało
syntetyzował formy.
Prezentowany obraz o oszczędnej kolorystyce tła koncentruje się na partii centralnej, w której to barwy wypełniają linie i ogniwa. Artysta
posługuje się figurami geometrycznymi, aby z nich stworzyć figury ludzkie, grającego na saksofonie muzyka oraz przysłuchującą się mu postać kobiecą. Postacie siedzą naprzeciwko siebie ujęte lekko z boku, skoncentrowane na sobie, oświetlone światłem oraz wypełnienie żywą kolorystyką tonacji barwnych. Tytuł pracy: Popołudne Fauna nawiązuje do symboli mitologii antycznej, która była dla artysty powrotem do dawnego porządku, który powoli został unicestwiony przez współczesny świat. Według przekazu ustnego praca została namalowana dla drugiej żony artysty, Marzeny.
Artysta w drugiej połowie lat dwudziestych niemal całkowicie zmonopolizował warszawski rynek graficzny. Jego niepowtarzalny styl rozwinął się dzięki obserwacji, szukaniu inspiracji w różnych tradycjach, łącząc detale zapożyczone z rozmaitych kultur. Dzięki ogromnej pasji i poszu -
kiwaniom trafił doskonale w styl lat 20. i 30. XX wieku. Do stylu tego wracał po wojnie.
Prezentowany obraz jest ukazany na reprodukcji zdjęcia autorstwa Tadeusza Trepanowskiego w wywiadzie Krystyny Dajbor pt.:” Wizyta nie
zapowiedziana u Tadeusza Gronowskiego” z warszawskiej gazety z 1960 r. (?).