Odpoczynek wieśniaczek, 1890-1893

olej, płótno, 37,5 x 61,5 cm;
sygn. l. d.: L. De Laveaux
Na odwrocie nalepka z odręczną adnotacją dotyczącą obrazu i artysty;

Praca prezentowana na wystawie monograficznej artysty: "Mus mnie woła..." Ludwik De Laveaux, Muzeum Narodowe w Krakowie - Kamienica Szołayskich, grudzień 2005 - luty 2006, poz. kat. 31, (reprodukcja s. 45); oraz powtórzenie wystawy Muzeum Śląskie w Katowicach, marzec-lipiec 2006

Ludwik De Laveaux - jeden z najwybitniejszych przedstawicieli sztuki Młodej Polski, którego przedwczesna śmierć położyła kres niezwykle szybko rozwijającym się zdolnościom i rzadkiemu talentowi. Twórczość De Laveaux była zróżnicowana zarówno pod względem tematycznym jak i stylistycznym. Malował słoneczne, letnie pejzaże ze stron rodzinnych ze scenami rodzajowymi oraz typy postaci, a po wyjeździe do Paryża pod koniec 1889 roku, tworzył między innymi niezwykle nastrojowe nokturny miejskie. Był jednym z tych młodych artystów, którego twórczość miała wielkie znaczenie dla rozwoju awangardowej sztuki polskiej.
Postać Ludwika De Laveaux i jego związek z narzeczoną Marysią Mikołajczykówną zostały uwiecznione w Weselu Wyspiańskiego. Malarz pojawia się tam jako Widmo - duch zmarłego artysty.