Zegar w obudowie porcelanowej z puttami -

personifikacjami pór dnia (pór roku?)
neobarokowy; przyścienna obudowana 3 wolutowych nóżkach z rocaillami, trzonem z reliefowymi wolutami z boków, kolistym otworem na werk otoczonym grzebieniowym reliefem ze złoceniami i wieńcem plastycznych kwiatów. Obudowa zwieńczona półnagim puttem okrytym draperią, z pochodnią (?) w dłoni, siedzącym na uskrzydlonej kuli, z kogutem i skrzyżowanymi liśćmi palmowymi poniżej (alegoria Nocy-Zimy?, Czasu); z boków i pod werkiem trzy półnagie, uskrzydlone putta: z rogiem obfitości wypełnionym kwiatami (Ranek-Wiosna?), śpiące na snopkach (Południe-Lato?) oraz putto z wieńcem, czarą i kwiatami w dłoni (Zmierzch-Jesień?). Mechanizm mosiężny zamknięty w obudowie mosiężnymi drzwiczkami, z systemem bicia godzin i półgodzin, z tarczą emaliowaną, ze złoceniami; drobne ubytki dekoracji plastycznej;
porcelana, farby naszkliwne, złocenia; mechanizm: mosiądz, stal, tarcza emaliowana; wys. 61,5 cm;
sygn. od spodu kobaltem podszl. skrzyżowane miecze, ryte duże N 170 (numer modelu), wycisk 3-cyfrowy (niewyraźny); na nóżce obudowy od tyłu ryte: P. Helmig / 1880.
porcelana: Miśnia, ok. 1880, model Paula Helmiga (1859-1939);
mechanizm zegara: Aktiengesellschaft für Uhrenfabrik, Lenzkirch (Szwarcwald), XIX/XX w.
Obudowa wg modelu pracującego w Miśni w latach 1875- 1925 Paula Helmiga, autora licznych figur i naczyń dekoracyjnych; w realizacji posłużył się najpewniej istniejącymi w archiwum formami figurek puttów - alegorii pór roku, jednak model jest znany jak zegar z personifikacjami pór dnia i realizowany był w komplecie z 2 lichtarzami 2-ramiennymi, 3-świcowymi, z puttami (modele N 168 i N 169).