Sekretera klasycystyczna

o prostych bokach i froncie, z ukośnie ułożoną, odkładaną klapą i z pięcioma szufladami w czterech rzędach (w drugim od góry dwie małe szufladki), wsparta na cokole i konsolowych nóżkach. Płyta górna ujęta z tyłu i na bokach profilowaną listwą. We wnętrzu pośrodku jednoskrzydłowa szafka ujęta kanelowanymi pilastrami, a na jej bokach u dołu po trzy szufladki w dwóch rzędach (dolna prawa podzielona na mniejsze pojemniki, z przodu z miejscami na kałamarz i piasecznicę), nad nimi po cztery segregatory zamknięte arkadami i cztery płytkie szufladki (obecnie dostępne dwie), u dołu pojemnik, zagłębiony w korpusie,
zasuwany wiekiem. Okucia mosiężne: szyldy zewnętrzne faliste, grawerowane, z giętymi uchwytami, szyld drzwiczek prosty na bokach, zakończony łukowato, motylkowe zawiasy, knopiki toczone, zamki przykładano-wpuszczane, klapy trójryglowy, drzwiczek jednoryglowy;
dębina, fornir - orzech, okucia - mosiądz; 108 x 95 x 52,8 cm.
Anglia (?), koniec XVIII w.
Mebel o prostej, zgeometryzowanej formie, fornirowanej wzorzystym mahoniem, charakterystycznej dla meblarstwa angielskiego.