Skrzynia ludowa

prostopadłościenna, z odkładanym wiekiem, mazerowana, marmoryzowana, wieko i front (podwójne) oraz boki (pojedyncze) dekorowane kwadratowymi polami z bordiurami i żyłkami, wypełnione malowanymi gałązkami kwiatowymi. We wnętrzu przyskrzynek na lewym boku oraz półka z listwą ograniczającą na całej szerokości pleców. Na bokach kute, stalowe uchwyty. Zawiasy pasowe, faliste z blachy stalowej. Zamka brak.
sosna; 77 x 145 x 68,5 cm;
Dolny Śląsk, 1812.
Potężna i bardzo dobrze zachowana skrzynia malowana, wykonana na terenie Dolnego Śląska (najprawdopodobniej w rejonie Jeleniej Gory, Suchej Beskidzkiej), datowana na froncie. Forma i sposob dekoracji mebla malunkami imitującymi marmur i usłojenie drewna potwierdzają miejsce wykonania skrzyni, gdzie techniki te były popularne i stosowane do dekoracji mebli, nie tylko ludowych. Tradycja dekorowania w ten sposob powierzchni drewnianych obejmowała w tym czasie i regionie Południowo-wschodnie Niemcy i Austro-Węgry. Inspiracją dla polskich mebli ludowych z tego terenu były sprzęty wykonane na terenie Czech. Malowane meble ludowe były wykonane w granicach obecnej Polski w XVII i 1 poł. XIX w.
W 2 poł. XIX wieku tradycja ta zaczęła zanikać. Forma, dekoracja i stan zachowania, potwierdzają czas wykonania mebla. Mebel w bardzo dobrym stanie zachowania, unikalny, obiekt o wartości muzealnej. Malatura udatnie lecz w sposob stylizowany imituje zarowno usłojenie drewna, jak i rysunek marmuru.