Relikwiarz hermowy

drewno nieokreślonego gatunku polichromowane, wys. 24 cm.
Śląsk(?), początek XVI w.

Późnogotycki relikwiarz hermowy - wyrób typowy dla czasu powstania, początku XVI wieku - poświęcony był jednej ze świętych dziewic, z braku atrybutów trudnej dziś do określenia. Popiersie młodej świętej (w ujęciu po pas), w dziewczęcym typie, z twarzą okoloną długimi wijącymi się włosami, odzianej w przepasaną suknię z płytkim dekoltem, osadzone zostało na ośmiobocznej podstawie z otworem na relikwie od frontu. Cechy takie, jak wydłużony owal twarzy o wysokim czole, zatarcie linii brwi znaczonych jedynie kreską, migdałowy wykrój oczu i drobne usta, a także skrócenie proporcji korpusu, świadczą o silnej żywotności tradycji gotyckiej mimo wyraźnego, zapowiadającego już renesans, ożywienia, pewnej pulchności twarzy i wyraźnych korektur optycznych. Na uwagę zasługuje polichromia, w znacznej mierze autentyczna, głównie w partii twarzy.