Fotel neobarokowy

z lekko odchylonym, prostokątnym, wysokim, ażurowym oparciem, tapicerowanym prostokątnym siedzeniem, z falistymi poręczami, zakończonymi wolutami, wsparty na toczonych nogach, spiętych wiązaniem w kształcie litery H oraz rzeźbioną deską miedzy frontowymi nogami. W miejscu połączeń konstrukcyjnych kostki. Oparcie flankowane na bokach tralkami, zwieńczonymi sterczynami, zwieńczone dwoma esownicami z wolutami na końcach, wypełnione środkową deską, ujętą listwami podobnymi
w formie do zwieńczenia, dekorowane liśćmi, ceownicami, rozetami. Poręcze z podłokietnikami, na wolutach kończących dekorowane liśćmi. Łączyna między przednimi nogami formą przypominająca zwieńczenie oparcia;
orzech; 134 x 62,2 x 43 cm.
Europa Środkowa, 4 ćw. XIX w.
Mebel nawiązujący formą i dekoracją do foteli barokowych; rozbudowane motywy snycerskie opracowane płasko, o wysokim kunszcie rzeźbiarskim. Mebel reprezentacyjny, w dobrym stanie zachowania.