Fotel neorenesansowy

z tapicerowanym, lekko odchylonym oparciem, zwieńczonym faliście, z prześwitem oraz trapezoidalnym siedzeniem, wsparty na czterech nogach, przednich tralkowych, zakończonych zwierzęcymi łapami, tylnych graniastych odchylonych do tyłu. Nogi spięte wiązaniem H, dodatkowo od frontu rzeźbioną, ażurową łąłczyną. Poręcze faliste, zakończone wolutą, podrzeźbiane w liście;
konstrukcja - brzoza, bejcowana na dębinę; 112,5 x 67 x 72,5 cm.
Europa Środkowa, Niemcy, 2 poł. XIX w.
Obiekt w typie mebli z południowej części Europy. Podobne fotele wykonywano od pocz. XVII w. w północnych Włoszech, południowych Niemczech i Austrii. Nadając im historyczne formy, często sprzedawano jako XVII-wieczne oryginały.