Karabela polska, tzw. kostiumowa,

w pochwie, z rapciami i pasem;
głownia stalowa, z szerokim, obustronnie ciągnionym zbroczem i bruzdeczką przygrzbietową; na płazie zewnętrznym grawerowany herb Jasieńczyk pod koroną szlachecką z pękiem strusich piór; powyżej i poniżej napis łaciński: „ad / astra / perfec / tionis / et / patien / tis / pro / Patriae / gloriam”; na płazie wewnętrznym - wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, poniżej ukwiecona gałązka i napis: „Mater / Dei / adiuva!” ; u dołu ryte floresy i monogram maryjny; jelec krzyżowy, srebrny, z aplikowanym krzyżem sadzonym turkusami; wąsy i ramiona dekorowane gałązkami lauru i palmetkami, końce ramion z nakładanymi rozetkami, kameryzowanymi turkusem; rękojeść z głowicą o profilu stylizowanej głowy ptasiej, w okładzinach z czernionego rogu, przymocowanych do trzpienia nitami zamaskowanymi obustronnie trzema rozetkami ze srebra i turkusów (jednej brak); pochwa z drewnianych łubków, obciągniętych czarnym jaszczurem, z wysokim trzewikiem ze srebrnej blachy, tłoczonej w motywy akantowo-palmetowe; podobnie dekorowana szeroka szyjka opatrzona koluszkiem i ryfka z brajcarkiem; do pochwy mocowane rapcie i szeroki pas - z białej, safianowej skóry, okładanej z wierzchu srebrnymi płytkami, rytymi w motywy geometryczno-floralne i kameryzowanymi turkusowymi guzami;
klamra pasa oktogonalna, z wypukłą, kolistą nakładką, zdobioną pięcioma turkusami;
stal, srebro pr. 4, drewno, skóra, róg;
dł. głowni 72 cm, krzywizna 3,5 cm, dł. całk. 88 cm, dl. w pochwie 94 cm;
Kraków, lata 70. XIX w. (cechy probierni krakowskiej po 1866, inicjały złotnika „EK”).