Kanapa w stylu neorokokowym

o falistych, pozłacanych i rzeźbionych elementach szkieletu, wyściełana na oparciu i siedzeniu i podłokietnikach, wsparta na czterech kabriolowych nogach.
Oparcie z prześwitel, w formie fasolki, rozszerzającej się ku górze, odchylone do tyłu, nieco zaokrąglone. Siedzenie podobnego kształtu, faliste u dołu.
Pośrodku oparcia, oskrzynienia płaskorzeźbione kwiatki. Na wspornikach oparcia i poręczy woluty.
konstrukcja - buczyna; 89 x 122 x 57 cm.
Europa Środkowa (?); 3 ćw. XIX w.

Kanapa o dobrych proporcjach, delikatnych kształtach, formie umiejętnie naśladującej styl rokokowy.