Triumf Galatei (grupa mitologiczna)

porcelana, farby naszkliwne, złocenia;
kompozycja składana z trzech części (podstawa dwuelementowa, łączona na śruby i ceramiczną masę montażową);
trzy putta przymocowane śrubkami do łuku tkaniny nad Galateą, klejone ręce Nereidy z koralem w dłoni, i muszlowy róg młodego trytona na delfinie dosiadającego trytona, klejona i uzupełniana ręka putta - młodego trytona, drobne ubytki dekoracji plastycznej: m.in. brak strumieni wytryskujących z nozdrzy delfina, ubytek części koralowca w dłoni Nereidy, ubytki atrybutów w dłoniach puttów przytwierdzonych do łuku tkaniny;
wys. ok. 49 cm, podstawa ok. 55 x 23-24 cm;
sygn. (wszystkie elementy) kobaltem podszkl. skrzyżowane miecze, ryte duże: No. 2(nr modelu), wyciski: 137, na krawędzi spodu dwukrotnie fioletowo-wiśniowe: 40 (cyfra malarza), a na wierzchu przy krawędzi łączenia - wyciśnięte znaki montażowe (dwie litery A).
Miśnia, Königliche Porzellanmanufaktur, 2 połowa - koniec XIX w.
Kompozycja przyścienna z nereidą Galateą w muszlowym rydwanie zaprzężonym w dwa delfiny, których dosiadają dmące na muszlowych rogach dwa trytony. Rydwanowi zwieńczonemu tkaniną wydętą łuk z trzema ulatującymi puttami, towarzyszą dwie nimfy (z koralowcem i muszlą z perłami w dłoni) oraz Tryton; na podstawie wśród fal - młody tryton, żółw, muszle, koralowce itp. owoce morza.
Interesująca, rzadka grupa odwołuje się ikonograficznie do rzeźbiarskich dokonań i tradycji manufaktury miśnieńskiej (dekoracja plastyczna zwieńczenia wazy w serwisie Łabędzim oprac. w latach 1738-1741 przez Joachima Kaendlera) oraz źródeł graficznych i malarskich (fresk Rafaela w Villa Farnesina w Rzymie, obraz Francesca Albaniego w zbiorach drezdeńskich, czy grafiki Nicolasa de Beauvais, Agostino Caracciego, Jeana Audran czy A. Trochtona w drezdeńskim Kupferstich Kabinett). Źródłem ikonograficznym przedstawień jest mit o Galatei uciekającej przed cyklopem Polifemem ( XIII księga „Metamorfoz” Owidiusza).