Pas jedwabny lity, czterostronny

nić jedwabna, nić złota oplatana, splot prosty (taqete reversible), broszowanie; szer. 31, dł. 344 cm; wys. głów 26 cm; sygnowany inicjałem: FS [leżące];
Niemcy ?, Wiedeń ? , 2 poł. XIX w.
Stan zachowania: wzdłuż przez środek na całej długości niewielkie przetarcie złotych wątków-ślad po składaniu pasa. Stan bardzo dobry.
Pas o oryginalnej kompozycji głów. Na datowanie wskazuje styl ornamentu i kolorystyka. Zdecydowane mocne kolory były modne w 2 połowie XIX wieku.
Głowa pasa składa się z dwóch złotych wydłużonych medalionów o owalnie wyzębionych brzegach na tle pokrytym drobnym ornamentem. Wewnątrz medalionów bukiecik z gałązek róż, niezapominajek i bratków. Szlaczki pionowe z motywem drobnej wici kwiatowej. Szlaczki poziome z motywem splatających się w owale cienkich gałązek wypełnionych stylizowanymi listkami. Pólka I- gładka; pólka II- z tym samym motywem co szlaczki poziome.
Koloryt prawej strony zawarty na złotym tle z ornamentem brązowym, głowy - tło złote, ornament brązowy; wciąż: pólka gładkie w połowie białe, w połowie ciemnoróżowe; wzorzyste - złote z deseniem brązowym.
Natomiast koloryt lewej strony to w części głowy odwrotność strony prawej, pólka gładkie, w połowie granatowe, w połowie ciemnobrązowe; wzorzyste brązowe z deseniem złotym. Sygnatura FS leżące wyhaftowana ściegiem atłaskowym, brązową nicią na brzegach podwiniętej krajki końcowej . Dół obszyty złotą frędzlą.
W latach 60. i 70. XIX wieku modny był ciemny czekoladowy brąz, zestawiany z piaskowo-oliwkowym. W 1856 roku William Perkin wprowadził pierwszy syntetyczny kolor malwowy (odcień zbrudzonego różu), w 1858 zaczęto barwić tkaniny magentą (intensywnym różem), w 1860 pojawił się lyoński błękit (cieplejszy odcień błękitu), w 1861 fiolet metylowy, w 1862 brąz Bismarcka, w 1876 błękit metylowy będący nieco zgaszonym odcieniem intensywnego błękitu. [opr. Ewa Orlińska-Mianowska].