Lustro klasycystyczne

tafla lustrzana, plecy sosnowe, drewno złocone, gipsatura, snycerka;
wys. ca 93 cm, szer. 52,5 cm, głęb. 9 cm. Polska, XVIII/XIX w.
Tafla prostokątna w szerokiej ramie drewnianej, złoconej, zdobionej motywem astragalu, łańcucha; po stronie wewnętrznej - ornament ze stylizowanych listków lauru, na krawędzi zewnętrznej - motyw skręconej szarfy. Zwieńczenie z wachlarzowym pękiem piór strusich pomiędzy parą liści akantu zakończonych wolutami; poniżej upięta para girland z liści laurowych. U dołu ramy pośrodku - para łabędzi flankująca ozdobną wazę, niżej kanelowany postument z rozetą. W dolnych narożach kostki z rozetami i zwisające szyszki.
Wg oferenta lustro pochodzi - być może - z pałacu Zamoyskich w Warszawie.