Szabla francuska, oficera piechoty, w pochwie, wz. 1845

stal, mosiądz, drewno, róg; dł. głowni 77 cm,
dł. całk. 91,5 cm, krzywizna 1 cm, dł. w pochwie 94 cm.
Francja, 1883
Głownia stalowa, z szerokim, obustronnie ciągnionym zbroczem oraz przygrzbietową bruzdeczką sięgającą od nasady do końca sztychu. Na grzbiecie napis: „Mre d’Armes de Chatt Mai 1883 = Adjt d’Infrie Mle 1845”. Jelec mosiężny, tarczowo-kabłąkowy; tarczka w połowie
ażurowa, z motywem wici kwiatowej i lauru; tylne ramię wygięte ku dołowi, z wolutką przykrytą z wierzchu liściem palmowym. Na krawędzi bity numer „26442”. Kabłąk profilowany; w połowie bity kartusik z nieczytelnymi literami oraz dwa owale z literami „R” i „B”. Rękojeść z „brzuszkiem”, w okładzinach z rogu, rytego w 12 karbów (resztka oplotu zachowana w 2 karbach). Głowica owalna, wypukła; na krótkim kapturku gałązki lauru przedzielone rozetką. Pochwa stalowa, z 1 ryfką i brajcarkiem; na ryfce bity numer: „26442”; na kółku mocującym brajcarek litera „C” z gwiazdką, w owalu; na szyjce bite w owalach litery „R” i „B”.