Kanapa biedermeier

o lekko falistych kształtach, tapicerowana na oparciu, bokach i siedzeniu, fornirowana, intarsjowana w wić. Oparcie zwieńczone ramiakiem pośrodku łódkowatym ozdobionym intarsjowana wicią, ujętym profilowanymi listwami, esowato wygiętymi i zakończonymi wolutami, z wałkowatymi bokami od frontu ozdobionymi wolutami przechodzącymi w pętlowe, w części intarsjowane podpory oparte na podkładkach. Przednia oskrzynia dekorowana półwałkami zachodzącymi na petle podpór, jak również przechodzącymi na bokach w pióropusze;
sosna, mahoń, jawor; 94,3 x 224,5 x 77,5 cm.
Niemcy Północne (?), ok. 1835

Kanapa o rzadkiej niezwykle wysmakowanej formie i dekoracji właściwej północnym terenom Niemiec z okresu późnego biedermeieru. Falisty kształt elementów szkieletu podkreślony został profilowaniem i intarsją opartymi na motywach wici roślinnej. Uwagę zwracają miękko modelowane półwałki, fantazyjnie powykręcane, tworzące przecinające się woluty i pętle. Na spodzie poduszki oparcia zachowane fragmenty dawnych materiałów obiciowych, ukazujących zmiany w estetyce od jasnego atłasu przeciętego żyłkami i okręgami, przez ciemny żakard z liśćmi i wolutami, do pośredniego atłasu z pióropuszami z liści. Dodatkowo, jak na biedermeierowski mebel, prezentowana kanapa ma niewielkie gabaryty i dobre proporcje.