Leżanka w formie klasycystycznej rekamiery

z równej wysokości bokami esowato wygiętymi, w górnej partii wolutowo zakończonymi, wsparta na czterech esowatych nóżkach, z leżyskiem wyściełanym i dwoma wałkami na bokach;
sosna, okleina - mahoń; 89,5 x 232 x 77 cm
Europa Środkowa, 1 poł. XIX w.

Termin „rekamiera” został utworzony od nazwiska Madame Recamiere sportretowanej na leżance z dwoma równej wysokości bokami-oparciami, przez francuskiego malarza Jacquesa-Louisa Dawida (1748-1825), czołowego przedstawiciela klasycyzmu, malarza nadwornego Napoleona Bonaparte. Forma tego mebla nawiązująca do starożytnych łóżek
stosowanych w Grecji i Rzymie, stała się niezwykle popularna w okresie dyrektoriatu i cesarstwa. Jest obecnie uznawana za meblowy symbol tego okresu. Omawiany mebel w dobrym stanie zachowania.