Nr katalogowy: 409
Ewangelista
drewno lipowe, gruntowane (i polichromowane ?),
wys. 91 cm. Polska, 2 ćw. XVIII w.
Zobacz pełne informacje
drewno lipowe, gruntowane (i polichromowane ?),
wys. 91 cm.
Polska, 2 ćw. XVIII w.
Późnobarokowa rzeźba przedstawia siedzącą, brodatą postać bosonogiego młodego świętego, w długiej szacie
oraz w płaszczu przewieszonym przez prawy bark i skłębionym na biodrach, w sandałach na stopach.
Lewą ręką święty przytrzymuje otwartą księgę wspartą na biodrze, prawą - o obłamanej dłoni - wznosi ku
górze; pierwotnie trzymając w niej niezachowany atrybut, jakim musiało być pióro. Głowa silnie
zwrócona w lewo skierowana jest ku górze. Powyższe pozwala dość jednoznacznie określić ikonografię rzeźby
jako jednego z trzech ewangelistów: Mateusza, Marka bądź Łukasza (typ św. Jana rządził się własną
specyfiką). Figura umieszczona była w zwieńczeniu ołtarza bądź - co bardziej prawdopodobne - na koszu
ambony. Można przypuszczać, że praca powstała w jednym z drugorzędnych warsztatów Polski
południowej, bądź wschodniej w 2. ćw. XVIII w. Stan zachowania jest niezadowalający, z rzeźby odpada
grunt kredowy i niewątpliwie wtórnie położona biała farba silnie zacierająca szczegóły.